Wonen als stedelijk dak (Kasbahwoningen)

Eind jaren zestig krijgt de Nederlandse overheid steeds meer kritiek te verwerken op het anonieme karakter van de na-oorlogse woonwijken. Het ministerie van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening, roept daarom in 1968 de subsidiepot 'Experimentele Woningbouw' in het leven.

In 1969 probeert Blom met zijn Kasbah-ontwerp voor Hengelo aanspraak te maken op deze subsidie. Bloms ontwerp wordt geaccepteerd. Het Kasbah-ontwerp is een uitwerking van zijn idee 'wonen als stedelijk dak'. Blom plaatst woningen op kolommen, om een groot doorlopend woondak te creëren. Door gaten in dat dak verlichthij de ruimte onder de op poten staande huizen. De zo ontstane ruimte vormt een groot openbaar terrein voor gemeenschappelijke activiteiten en parkeerplaatsen. Blom hoopt op deze manier een stedelijk leven op gang te brengen. Hij bereikt met dit plan een drie tot vier maal grotere woningdichtheid dan in een gangbare buitenwijk.

De kasbah-woning bestaat uit een basiseenheid met woonkamer, keuken en slaapverdieping. De slaapverdieping geeft via een vide uitzicht op de woonkamer en zou volgens Blom ook gebruikt kunnen worden als atelier of studentenwoning. Door toevoeging van ruimten of verdubbeling van basiseenheid wordt de woning groot genoeg voor gezinnen.Het project is bedoeld voor het centrum van Hengelo, maar wordt uiteindelijk tussen 1972 en 1974 uitgevoerd in de buitenwijk Groot-Driene. In 1976 wordt naar ontwerp van Blom de gemeenschappelijk ontmoetingsruimte 'De Tempel' gebouwd.