Pieter Vorkink

Pieter Vorkink (1878-1960) is actief als architect, docent en lid van het genootschap Architectura et Amicitia. Tussen 1905 en 1925 werkt hij samen met J. Ph. Wormser in de Amsterdamse Schoolstijl. Beroemd is hun landhuis 't Reigersnest in Oostvoorne.  

Pieter Vorkink wordt in 1878 in Amsterdam geboren. Zijn eerste bouwkundige vorming krijgt hij op de Industrieschool van de Werkende Stand in Amsterdam. Hij werkt op verschillende architectenbureaus, onder andere bij H.P. Berlage.

In 1897 wordt hij lid van het Genootschap Architectura et Amicitia, de bouwkundige vereniging waarbinnen hij zeer actief is. Van 1910 tot 1926 is hij als leraar verbonden aan de bouwkunde-afdeling van de School voor Bouwkunde, Versierende Kunsten en Ambachten te Haarlem. Samen met Blaauw en Verkruysen is hij er in 1925 directeur.

Tussen 1905 en 1925 werkt Vorkink samen met J. Ph. Wormser in de Amsterdamse Schoolstijl. In 1907 ontwerpen ze het uitbreidingsplan Watergraafsmeer. Hun beroemdste werk is landhuis 't Reigersnest (1918-1921) in Oostvoorne. Het is een van de weinige gerealiseerde voorbeelden van de plastische richting van de Amsterdamse School. Het huis is ontworpen op basis van vormstudies in klei en toont een volkomen vrije vormgeving van de plattegrond.

Ze ontwerpen verschillende arbeiderswijken, onder andere in Velp (1919-1923). De bebouwing in deze wijk bestaat voor het grootste deel uit dubbele en driedubbele woningen. Ze zijn gebouwd in de stijl van de Amsterdamse School met invloeden van de nieuwe Engelse landelijke bouwstijl. Er zijn maar drie verschillende woningtypen, de variatie zit in de afwisseling in goothoogte en metselwerk.

Na beëindiging van de samenwerking met Wormser is Vorkink nog tot ca. 1940 als architect werkzaam. Hij verhuist rond 1940 naar Roekel. In 1960 overlijdt hij in Ede.