Karel Petrus Cornelis de Bazel

K.P.C. de Bazel (1869-1923) werkt tot 1895 op het bureau van P.J.H. Cuypers, daarna gaat hij zijn eigen weg, aangetrokken tot theosofie en symbolisme. Samen met J.L.M Lauweriks legt hij zich toe op kunstnijverheid, grafisch werk, meubelontwerpen, schilder-en beeldhouwwerk en keramiek. Ook in zijn architectonische ontwerpen besteedt De Bazel veel aandacht aan details en de verfijning van zowel exterieur als interieur.

K.P.C. de Bazel gaat na de lagere school in de leer bij een timmerwerkplaats. Omdat hij graag tekent begint hij in 1881 met het volgen van de avondopleiding bouwkunde aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag. Waarschijnlijk op voorspraak van één van zijn docenten krijgt hij in 1888 een aanstelling als tekenaar op het bureau van de architect J.J. van Nieukerken. Het jaar daarop verhuist De Bazel naar Amsterdam, waar hij gaat werken op het bureau van P.J.H. Cuypers. Daar raakt De Bazel bevriend met de veelzijdige kunstenaar J.L.M. Lauweriks.

De Bazel klimt op tot 'chef de bureau' bij de firma Cuypers en volgt in de avonduren tekenlessen aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. In 1895 verlaten Lauweriks en De Bazel het bureau van Cuypers. De oorzaak van deze breuk ligt in hun botsende artistieke en politieke opvattingen. De Bazel en Lauweriks voelen zich aangetrokken tot het anarchisme, de theosofie en het symbolisme. Ze werken vijf jaar samen in een atelier voor kunstnijverheid. Ze beoefenen verschillende disciplines, zoals grafisch werk, meubelontwerpen, schilder-en beeldhouwwerk en keramiek. De Bazel is in deze periode secretaris en voorzitter van het genootschap Architectura et Amicitia en neemt tevens deel aan de prijsvraag voor het Algemeen Bibliotheekgebouw van het Genootschap (1895).

Rond de eeuwwisseling wordt De Bazel ziek en moet hij zijn werkzaamheden opschorten. Na zijn herstel vestigt hij zich als vrij architect. Hij ontwerpt landhuizen en villa's voor onder meer de kunstenaars L. van Deyssel en J. Veth in Bussum. In zijn ontwerpen besteedt hij veel aandacht aan details en de verfijning van zowel exterieur als interieur. Veel van die ontwerpen worden uitgewerkt in het atelier 'De Ploeg' waarin hij vanaf 1904 samenwerkt met K. van Leeuwen en C. Oorschot. Daarnaast blijft hij bezig met plannen en prijsvragen zoals die voor een wereldhoofdstad met Vredespaleis in Den Haag (1905-1906) en voor het Rotterdamse Raadhuis in 1912. Het raadhuisontwerp van De Bazel krijgt veel lof, het wordt beschouwd als een model voor het moderne bouwen, maar uiteindelijk wordt het niet uitgevoerd.

In zijn latere jaren bouwt De Bazel ook grotere complexen met woningen, zoals de arbeiderswoningen aan de Spaarndammerdijk in Amsterdam (1918) en diverse complexen voor Philips in Eindhoven (1916-1923). In 1917 krijgt hij de opdracht om een groot kantoor te maken voor de Nederlandse Handelmaatschappij aan de Vijzelstraat in Amsterdam. Het is het bekendste gebouw van De Bazel, maar de architect heeft het niet meer in voltooide staat kunnen zien. De Bazel overlijdt in november 1923.